In 2019 en 2020 bezochten enkele leden van Heemkunde Meterik Jan en Nelly Jenniskens; ze werden gastvrij ontvangen en mochten Jan en Nelly interviewen, waarvoor hartelijk dank.
Adres: Crommentuijnstraat 46a, 5964 NN Meterik
Geboortedatum: Jan 08-01-1932
Nelly 18-12-1930
Jan Jenniskens: Jan van Giesse Piet is geboren in het huis tegenover zijn huidige woning, toentertijd huisnummer M144. Dit huis wordt nu bewoond door Sjaak en Ans Jenniskens-Deckers. Sjaak is de zoon van Jan`s broer Pierre Jenniskens.
Het huis waar Jan geboren is werd gebouwd in 1928, aannemer was Tieskes (Bos) Drikus, vader van Wiel, Ben, Nel, Wies en Martha Bos.
Jan en Nelly waren het oudste echtpaar van Meterik en ze waren in januari 2020 samen 177 jaar oud.
De bijnamen van Jan en Nelly zijn: Giesse Piet ziene Jan en Nelly van Stepkes Jaan va Serum.
Veel van Jans dorpsgenoten hadden een bijnaam. Jan zijn vrienden waren Kleuskens Huub, Martens (Tacken) Jan, Litjens (Lemmen) Piet en de verdere kaartvrienden Bernard Tacken (Giertjes Bernard), Smulders Sjeng (Sneejer ziene Sjeng), Toon en Thei Driessen (Slègter ziene Tòen en Thei), Jan Tacken (Speulhofs Jan) en Jeu Geurts (Slitjes Jeu).
Het gezin waar Jan in opgroeide bestond uit vader, moeder en 13 kinderen, waarvan er een vroegtijdig is overleden.
De vader van Jan is Pieter- Hendrik- Mathijs Jenniskens, geboren 01-10-1898, overleden 28-03-1953. Hij was geboren in het huis waar nu Jac Jenniskens (fruitbedrijf) woont, Crommentuijnstraat 50, 5964 NN Meterik.
De moeder van Jan is Anna- Maria- Hendrika Raasens geboren 01-05-1904, overleden 11-10-1953.
De opa van Jan was eerder getrouwd met Drika Houben die overleed, waardoor opa achter bleef met 3 kinderen waarna Jan zijn opa hertrouwde.
De broers en zussen van Jan zijn: Jeu 1928, Truus 1929, Bertha 1930, Jan 1932, Harrie 1933, Pierre 1934, Fie 1936, Mien 1937, Riekske 1938, Toon 1941, Frans 1943, Riek 1945, Jos 1947.
Riekske is 15-11-1938 geboren en overleden op 18-01-1941.
Bertha is in 1953 geëmigreerd naar Canada. Ook Fie is geëmigeerd naar Canada zij is in 2018 overleden.
Truus en Mien zorgden voor het gezin, samen met hun oudste broer.
Jan zijn vader was eens opgenomen in het ziekenhuis in Weert waar vader door de Engelse soldaten heen gebracht was. Voor de familie was het moeilijk om een bezoek te brengen. Toch ging tante Anna er heen op een fiets met harde banden om vader een bezoek te brengen.
Hij was geopereerd aan de maag en na herstel kwam de vader van Jan weer thuis.
Jan vertelt dat hij nu 33 jaar ouder is geworden dan zijn vader.
Zijn moeder had astma. Toen zijn moeder overleed was Jan in militaire dienst en mocht hij enkele dagen naar huis.
Nelly en Jan hadden beiden geen ouders meer toen ze trouwden in 1958. Jan heeft de vader van Nelly ook niet gekend en de moeder overleed toen Nelly 24 jaar oud was. Beide ouders waren 67 jaar toen ze overleden.
Nelly is geboren in het ouderlijk huis op de Snelkensstraat in Sevenum.
Jan ging eerst naar de bewaarschool bij de zusters in het klooster in Meterik en ook naar de eerste klas. Daarna naar de jongensschool; dit gebouw werd in 1936-1937 gebouwd, hier ging Jan heen tot de zevende klas. Hij heeft hier twee meesters gehad: meester Janssen – Du Ponti en meester Janssen [katertje].
Daarna ging hij naar de landbouwschool in Hegelsom met klasgenoten Houben Thei, Martens Jan (Tacken) en Lemmen Mart. Op de Landbouwschool had je de laatste dinsdag van het schooljaar ‘eindles’. Op dinsdag was er ook de ‘baggendag’ op de markt in Horst, dan mocht je er tijdens de eindles naar toe gaan. Daar mocht je dan volgens een bepaalde wet tussen 14.00 en 16.00 uur geen borrels drinken.
Na deze opleiding ging Jan naar de tuinbouwschool in het jeugdhuis bij meester Hobbelen (de kapelanie). Het is de huidige woning van de fam. Linskens, Schadijkerweg 13 Meterik.
Jan kan zich niet herinneren tot hoelang en wanneer daar kapelaans gewoond hebben.
Wel dat, voordat Jan lid werd van het kerkkoor, daar de repetitie was op zondagochtend voor de hoogmis.
Na de repetitie liepen de kerkkoorleden dan met het zangboek onder de arm naar de kerk om de hoogmis te zingen.
Jan voor zijn ouderlijk huis Crommentuijnstraat 61, nu bewoond door Sjaak en Ans Jenniskens.
Op twintigjarige leeftijd moest Jan in militaire dienst van november 1952 tot oktober 1954; eerst in Vught, daarna Den Bosch waar hij sergeant werd en toen in Oirschot. In deze periode stierven beide ouders van Jan in 1953.
Jan en Kleuskens Huub gingen tegelijk in militaire dienst, Martens (Tacken) Jan was 4 maanden ouder maar was al uit militaire dienst. Hoe dat kon wist Jan ons niet te vertellen.
Jan was sergeant en had 4 soldaten onder zich. Omdat Jan sergeant was hoefde hij niet op appèl of buiten het eten te gaan halen. Hij kreeg fl. 170,00 per maand soldij.
Na diensttijd kwam Jan definitief thuis om samen met zijn broer Pierre op de boerderij te gaan werken. Jan had al vanaf zijn twaalfde meegeholpen op de boerderij. Jeu had ander werk en hij is 21 jaar geleden op zeventigjarige leeftijd overleden. Jan laat de familiefoto zien en vertelt dat hij nooit een pofbroek aan gehad heeft, zijn jongere broers wel.
In de periode dat Jan in militaire dienst was, had hij op station Sevenum en station Eindhoven een fiets staan om bij de kazerne te komen. Zo kon hij dan ook even vlug, als hij thuis kwam, zijn vriendin Nelly in Sevenum een bezoek brengen.
Toen hij op herhaling was in Budel werd hij uitgenodigd op de bruiloft van Piet en Riek Lemmen – Weijs. Een medesoldaat Pietje Hermans zou hem wel weg brengen van Budel naar Sevenum. Maar zijn motor had alleen een zadel, Pietje ging op de tank zitten, Jan op het zadel en de andere sergeant op het spatbord. Zo reden ze met zijn drieën langs de Zuid-Willemsvaart naar Sevenum en weer terug. Het drietal kwam ’s avonds wel te laat binnen. Het was eigenlijk waanzin met z’n drieën zo op de motor langs het kanaal.
Jan leerde Nelly kennen tijdens Maasbreese kermis, de tweede zondag in mei. Hij had daar meisjes op de fiets naar huis zien fietsen “En daar heb ik een meisje aan overgehouden”, zegt Jan.
Een neef van Nelly gaf dan door aan Jan waar Nelly in het weekend uitging. Jan kreeg fl. 5,00 zakgeld om het meisje vrij te houden.
Nelly en Jan trouwden 14-10-1958 en kregen 5 kinderen. Elly in 1959, Piet in 1961; hij is maar 19 maanden oud mogen worden en gestorven in februari 1963. In hetzelfde jaar 1963 werd hun derde kind Piet geboren. Marjan werd in 1965 en Wilma is in 1966 geboren. Samen hebben ze 11 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen.
De buren van Nelly en Jan waren:
Giertjes (Tacken) Bernard en Lies Daemen, Vousten (v/d Beuken) Sjeng en Alards An, Giesse Sjang (oom) en tante Drika, Houben Tinus en Maria Willems, Crommentoens (Houben) ome Handrie en tante Gonda.(broer en zus van Jans opa`s eerste vrouw) Truuj was er ‘maat’ (hulp in huis) en heeft er Kuenen Sjeng leren kennen zijn later getrouwd en inwonen. Truuj en Sjeng hebben samen een zoon gekregen, Piet.
Op zondag 7 maart 2019 was er n.a.v. 800 jaar Horst een activiteit bij de Meterikse molen. Daar werd graan gezaaid zoals het toen en nu gedaan werd. Deze fasen van ontwikkeling heeft Jan allemaal meegemaakt. Van met de hand zaaien tot de nieuwste tractoren van 300 pk met grote zaaimachines erachter.
In de zomermaanden moest Jan vroeger op de boerderij al de ‘gerven’ in de schuur opslaan tot in de nok. En `s winters er weer uithalen omdat het dan gedorst werd. “Vroeger deed je alles met de hand, de aardappels poten en het uitdoen met de riek, werken met de zelfbinder. Ook hadden ze op de boerderij varkens, kippen en koeien, zegt Jan.
Hij heeft veel zweet gelaten om allemaal het werk te verzetten.
Jan vertelt ook dat ze vroeger op het land gingen werken en dat er tijdens de pauze iemand het brood en drinken kwam brengen. Tijdens deze pauze werd, als er veel wind was, de kar opzij gekiept zodat ze uit de wind zaten. De werkers kregen een ‘tuitje’ met drinken en dronken dan uit het deksel van het ‘tuitje’. En het paard kreeg de kopzak om met daarin het voer. Direct na de oorlog ging Jan op de hei kijken naar de hooimijten; daar zat toen een haas in de strik. Deze nam Jan mee naar huis en heeft deze geruild in Horst voor iets anders. Hij had de haas niet geslacht.
Vroeger werden de verjaardagen bijna niet gevierd, nu vieren Jan en Nelly de verjaardagen wel met hun gezin en broers en zussen.
Met de kermis kwam er wel visite. Zo heeft zus Riek bij Nelly en Jan geslapen nadat ze bij Jeu in Heythuijsen naar de kermis waren geweest.
Riek is toen tijdens het slaapwandelen uit het raam gevallen. Jan wist direct wat er gebeurd was toen hij het hoorde. Sprong zelf uit het slaapkamerraam dat beneden was en bood hulp waarna de arts gebeld werd. Riek had alleen een wond aan haar lip.
Zo kwamen de familie Speulhofs (Tacken) en Giesse (Jenniskens) ook bij elkaar op visite, Speulhofs Jeu vertelde graag een verhaaltje en Speulhofs Sjang was rustiger. Een leuke anekdote vond Jan dat Sjang eens zei “Ik goj nag liever visse as nao ut voetballe kieke”; het werd gezegd met een piepstemmetje.
Er zijn ook gebeurtenissen die Jan niet vergeten is.
Jan zijn vader was op pad met het paard en ‘dichte wel’. Toen het paard er vandoor ging viel zijn vader bij Houben Tinus voor het huis van de ‘wel’ en had iets opgelopen aan zijn arm.
Ook is zijn broer Jeu eens van de kar gevallen, hun paard was bang van het gegil van de varkens. Er kwamen boeren langs om met de zeug naar de beer te gaan bij Kleuskens om de zeug te laten dekken. En toen het paard zich weer eens verschrok viel Jeu van de kar waar hij op stond.
Om het paard te beslaan (hoefijzers vervangen) gingen ze naar de Middelijk. Langs ‘Rooze Gradje’ was een hoefsmid, Smitte Jac waar de schoonzoon de hoefsmid was. Later gingen ze naar smid Verbruggen in de Schoolstraat in Horst.
In 1944 heeft het gezin met 10 kinderen ondergedoken gezeten op de Bosstraat in Hegelsom bij de familie Arts - Wijnands. In 1941 was daar een bom gevallen waarbij beide ouders om het leven kwamen. De huizen werden weer opgebouwd. Zo waren Jan en zijn familie voor een maand geëvacueerd in twee kamers.
In de oorlog was er ook vee meegenomen door de Duitsers. Toen zij naar de kerk gingen vertelden de kinderen van Rongen Sjang dat bij hen het vee op stal stond. De familie Jenniskens kreeg de slechtste vaars mee van de Duitsers. In januari 1945 kalfde ze voor het eerst en er zijn nog nazaten van.
Toen Jan ongeveer 15 jaar was ging Jan na de H. Mis met zijn vrienden naar café Driessen ‘Doëre Thei’, nu café Kleuskens. Jan en zijn vrienden kregen daar biljartles van Frits Janssen, de vader van Frieda Janssen.
Daarna gingen ze toepen met twee tafels, 10 personen: Giertjes Bernard (Tacken), Kleuskens Huub, Speulhofs Jeu (Tacken]) Slegter ziene Thei en Toon (Driessen), Sneejer ziene Sjeng (Smulders), Litjens Piet (Lemmen), Martens Jan (Tacken), Slitjes Jeu (Geurts), en Jan. Jan toept al ruim zeventig jaar; nu kaart hij met de vrienden van zijn jongere broer Frans: Steeghs Jan, Haks Jeu (Litjens), Giessen Thei (Jenninskens, tevens zijn neef), Giessen Thei is erbij gekomen toen Karel Jenneskens gestopt is. Jan heeft veel kaartvrienden gehad.
Bij Kleuskens Sjeng en Trien waar Jan ging kaarten was iedereen altijd welkom, en nu nog. Je kon er hele en halve ijsjes kopen. Later ging Jan ook biljarten bij café Versleijen
(‘t Kruuspunt’) met Billekens Jeu, Giertjes Bernard (Tacken), Wim Huijs, Mooren Toon, Alards Piet en Wiel Hesen.
Jan vertelt dat alle Jeu’s, die naar zijn grootvader vernoemd zijn, overleden zijn en dat ze jonger waren dan Jan.
.
Nelly en Jan hebben 30 jaar in de boerderij gewoond die in 1958 is gebouwd
In 1963 werd er een stal vast aan het huis gebouwd. Later hebben ze de stal laten verbouwen tot woning waar Jan en Nelly gewoond hebben.
Tegenover hun huis hebben zij in 1972 een koestal gebouwd. Zoon Piet en zijn vrouw Marianne gingen in 1989 op de boerderij wonen en ze kregen drie zonen. Jan is bij Piet op het melkveebedrijf blijven helpen totdat Piet in 2008 een robot kreeg.
Jan en Nelly hebben ook meegemaakt dat er een auto bij hun in de kamer binnen reed. Jan en Nelly zaten in de kamer op de bank toen de auto met de koplampen aan binnen reed. Gelukkig was de auto met de voorwielen in de fundering onder het raam blijven steken. Een jongen van zestien jaar was ergens aan het babysitten en had de sleutels zien liggen en is toen gaan toeren.
De ruilverkaveling heeft volgens Jan voor hen een geweldige vooruitgang gegeven.
Wij kregen van 17 grondeigenaren percelen grond toebedeeld. De percelen lagen allemaal bij elkaar en Jan noemt de eigenaren op. Het eerste stuk was van Hoaf Sjang (Verstappen), Swans Ties (v/d Sterren), Giesse Sjang (Jenniskens), Helmkes (Peeters), Speulhofs Jeu (Tacken), Riekels (Geurts), Giesse Piet (Jenniskens), Wevers Piet (Smits) Fleuren Handrie (Jenniskens), Martens Sef (Tacken), Fleuren Grad (Jenniskens]) Buijssen Pietje, Gieres Toon (Jenniskens), Gieres Jacob (Jenniskens), Muijsers Drikus, Steeghs Wum, Crommentoens (Houben) en Litjens (Lemmen).
Er werden na de komst van de ruiverkaveling ook boerderijen afgebroken zoals van Lemmen Tinus (Mulders), Madou Petje, Gerrits Jeu, Schuurmans aan de Schaak, en Vissers Gir.
“De bijnamen van de inwoners worden ook steeds minder gebruikt, bijnamen gaan verdwijnen”, zegt Jan.
Voorheen liep er ook een zandpad van het klooster naar de zandberg, waar ook woningen met de voordeur richting zandpad lagen. Madou – Peeters (Petje), Houben Handrie voorheen ‘Hoaf’ boerderij van Verstappen, Kleuskens Jan; deze familie is in 1939 vanuit Sevenum naar Meterik komen wonen. De kinderen heten Mie, Jet, Sjeng, Nel, Ger, An, Sis, Jo, Lowie, Huub, Toon, Wies en Hay. Daarachter woonde de familie Geurts (Riekels); bij de familie Geurts hadden ze tien kinderen, zeven jongens en drie meisjes: Ger, Jan, Sef (was priester), Michel, Ben, Lowie en Jeu en de meisjes To, Mien en Maria.
Eerst woonde de familie Tacken (Giertjes) ook aan het pad, maar zij hebben in 1913 een nieuw huis laten bouwen voor aan de Crommentuijnstraat.
Daarna woonde de fam Crommentoens (Houben) en Giesse (Jenniskens) daarna lag oliemeulusschuur (Smulders).
Mulders Grad en Mien verhuisden in de jaren zestig naar de Dorperpeelweg in America naar een ruilverkavelingsboerderij.
Ook werden er eind jaren twintig, begin dertiger jaren boerderijen gedeeld zoals het gebeurde bij:
Martens Handrie en Sef
Houben Tinus en Sjang
Fleuren Handrie en Sjang
Hoaf Sjang en Leen, Hoaf Sjang en Lien van Rijswick trouwden en kregen de nieuwe boerderij aan de Crommentuijnstraat. Leen Verstappen trouwde met Houben Handrie en samen gingen ze op de ‘hoafboerderij’ wonen aan het kloosterpaadje.
Jan is in 1955 lid geworden van het kerkkoor in Meterik, samen met Smulders Mart, Kleuskens Huub, Hermans Bèr, Tielen Toon en Jan.
Daarna is het koor gefuseerd met Meriko, het gemengd zangkoor in 1958.
Samen met Craenmehrs An was Jan 25 jaar lid van de vereniging, waar ze beiden niet aan gedacht hadden. Rond 2006 heeft Jan zich afgemeld als lid van Meriko. De vrijdag erna is hij lid geworden van het ouderenkoor ‘Zanglust’, met voorheen dirigent kapper Hermans, Frans Geurts, De Koning en nu Mart Hermans (Mart van de Kòster).
Pieter Delvaux (dirigent bij Meriko) heeft de bijnamen Koewe Jan en Henne Jan geïntroduceerd. Er waren twee Jan Jenniskens bij Meriko, de een had hennen en de ander koeien. Pieter bedacht dat hij met ‘Henne Jan en Koewe Jan’ gemakkelijk aan kon geven welk persoon, met dezelfde voor- en achternaam hij bedoelde. De Jannen vonden dit geen probleem,
Met het koor ging Jan ook op concertreis naar Trier.
Jan geniet nog steeds van het zingen. Zo is het ouderenkoor bij de peuters gaan zingen. Eerst met de kleinste, daarna bij de grotere peuters.
Sommige peuters wisten al bij het eerste deuntje om welk liedje het ging.
Een peutertje zat steeds met de duim in de mond te genieten. “Ja, dat is pas genieten”, zegt Jan.
Tijdens het napraten komen er nog enkele herinneringen boven.
Jan was lid van de Jong Boeren.
De Compeni-j was zijn vriendengroep. Ze fietsten samen naar de ruiterfeesten in Gennep en omgeving. Samen met Gerrits Jeu en Mien, Wullumkes (Steeghs) Mart en Toon. Mien is een zus van Mart en Toon.
Martens Nel (Tacken – Thijssen) had al vroeg haar rijbewijs en toen gingen ze met de auto de ruiterfeesten af.
Jan heeft zelf wel altijd een fiets gehad, toen een brommer en na het trouwen kreeg hij een auto. Het merk weet Jan niet meer.
In 1953 kreeg Jan een tractor, een Lanz 17 pk..
Jan vertelt dat hij prettige en niet prettige dingen heeft meegemaakt en zou nog uren verhalen en gebeurtenissen uit zijn leven kunnen vertellen. In juni 2019 had de familie Jenniskens een familiereünie.
Geheel onverwachts is Jan op 5 februari 2020 overleden.
Comments